Ons uitzicht wordt langzamerhand steeds lichter en ruimer... het pand van Heijmans verdwijnt langzaam.Met veel geweld - soms staat het huis te trillen, de glazen rammelen in de kast - wordt het pand tegenover ons gesloopt. Een indrukwekkende machine hapt als een draak ook de dikste betonnen balken doormidden. De berg puin wordt steeds hoger. De containers rijden af en aan om alles - minitieus gesorteerd door "de draak" in hout, ijzer etc - weg te brengen.
Leuk is het, dat het geweld heel wat mensen uit de omliggende flats lokt. Regelmatig raken we aan de praat met buren, die we nog niet kenden. Of met nieuwe bewoners van het straks te bouwen complex.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten